De zin van je bestaan

Je kent het vast ook. Die momenten dat je denkt ‘Is dit het nou?’ Of de momenten dat je zorg hebt, om je werk, inkomen of je relatie. En misschien wel om alles wat er om je heen gebeurt, ‘waar gaat de wereld naartoe?’

Wat is in vredesnaam de zin van het of mijn bestaan?

Het leven is de enige waarheid die er is, dus laat jezelf door het leven, in al zijn vormen, kleuren en dimensies, in bezit genomen worden. Het is een zaak van loslaten, ontspannen, in rust zijn, en laat de rivier je meenemen naar de oceaan. - Osho

Ik hou van de wijsheid en de eenvoud zoals Osho die heeft verkondigd en geschreven. Zeker als ik zorgen heb, helpt het enorm om weer eens wat van hem te lezen. Ik hoop dat jij er ook wat aan hebt!

Als de schoen past

Zo geniet ik enorm van het boek ‘Als de schoen past’, over de leerverhalen van Tswang Tse. Osho: ‘Tswang Tse is één van de zeldzaamste bloemen, nog zeldzamer dan Boedha of Jezus. Want bij Boedha en Jezus ligt de nadruk op inspanning en bij Tswang Tse ligt de nadruk op ontspanning. Met inspanning kun je veel gedaan krijgen, maar als je ontspant krijg je meer gedaan. Door wilskracht kun je veel bereiken, maar door willoosheid kun je veel meer bereiken. En wat je met wilskracht bereikt, blijft je altijd tot last; het blijft altijd een conflict, een innerlijke spanning, en je kunt het ieder ogenblik weer kwijtraken. Je moet het voortdurend behouden - en dat bijhouden vergt energie, van dat bijhouden raak je uiteindelijk uitgeput.’

Osho en de leer van Tswang Tse nodigen ons uit meer de natuurlijke stroom van het leven te volgen.

Moeiteloos

Alleen wat moeiteloos wordt bereikt, zal je nooit tot last worden en alleen wat je niet tot last is, kan eeuwig zijn. Alleen wat op geen enkele manier onnatuurlijk is, kan voor altijd en eeuwig bij je blijven.

In dit boek kunnen we veel leren over de natuur en onze natuurlijke aard. Het besef dat we natuur zijn, er onderdeel van zijn.

Osho zegt: “Besef goed: je kunt ook veel bereiken. Vooral in deze wereld kun je met inspanning veel bereiken, want inspanning staat gelijk aan agressie, inspanning staat gelijk aan geweld, inspanning staat gelijk aan competitie. Maar in de andere wereld bereik je met inspanning niets. Wie met inspanning begint, moet die op het laatst toch loslaten.”

In de materiële wereld bereik je het meest met het ego; in de wereld van bewustzijn is het ego een groot fiasco. Het staat lijnrecht tegenover elkaar - en dat kan ook niet anders, want het gaat om tegengestelde dimensies. Eenvoudig zijn is nog niet zo gemakkelijk in deze wereld. Maar is dat nou niet juist meer de bedoeling van het leven? In de natuur heeft alles, alle bestaan, simpelweg zin.

“Wees eenvoudig, laat de natuur haar gang gaan en dwing de natuur niet in een andere richting. Word geen soldaat, geen vechter, vecht niet met het leven. Geef je over aan het leven en laat het leven via jou zijn loop hebben.”

Een jong kind leeft nog wel meer die natuurlijke staat van zijn. Een kind leeft natuurlijk - hij is totaal. Hij spant zich niet in, want inspanning betekent dat je tegen jezelf vecht. Een deel van je is ervoor en een ander deel is ertegen - vandaar de inspanning.

Osho en de leer van Tswang Tse nodigen ons uit meer de natuurlijke stroom van het leven te volgen.

Onzekerheid

Een punt in ons menszijn is dat we naar zekerheid streven. Maar, zegt Osho, dat betekent dat je naar het onmogelijke streeft. En als je naar het onmogelijke streeft, raak je gefrustreerd. Het is niet mogelijk, zekerheid ligt niet in de aard der dingen.

Onzekerheid is juist de ziel van het leven.

Onzekerheid is juist de smaak van het leven: zoals de zee zout smaakt, zo smaakt het leven overal onzeker, waar je het ook proeft. Alleen de dood is zeker. Onzekerheid is inherent aan het leven. Waarom?

Osho: “Zolang iets leeft verandert het; alleen iets doods verandert nooit. Zolang iets verandert is er onzekerheid. Wat wil verandering zeggen? Verandering betekent dat je het bekende verlaat en het onbekende ingaat. En de grondslag van alle onzekerheid is dat je je wilt vastklampen aan het bekende.”

Een mooie uitleg en andere manier om te kijken is deze, ik hou ervan hoe Osho dingen, eenvoudige dingen, verduidelijkt en vaak met humor:

Bekijk het eens zo: een baby zit in de baarmoeder van zijn moeder. Als hij zekerheid wil kan hij er maar beter niet uitkomen, hij moet zich aan de baarmoeder vastklampen. Kun je een zekerder situatie, een zekerder positie bereiken dan tot in lengte van dagen in de baarmoeder te blijven?

De baby heeft geen verantwoordelijkheden - geen baan, geen kantoor, geen problemen die hij moet oplossen. Alles wordt vanzelf opgelost. De baby hoeft niet eens zelf te ademen, de moeder ademt voor hem. Het hart van de baby klopt via de hartslag van de moeder, het bloed van de moeder voert voortdurend voedsel aan. Hij is in de zevende hemel.

Kun je een betere hemel voorstellen dan de baarmoeder - ontspannen, in slaap, zelfs geen flits van een droom, een ongestoorde slaap? Het is alsof de wereld helemaal niet bestaat. De baby hoeft geen enkele keuze te maken, hij hoeft niet verdeeld te raken; er is geen opvoeding, geen conditionering. En dan komt de geboorte!

Plots komt de geboorte. Dat is een traumatische ervaring, zo zeggen ook de psychologen. Voor het eerst komt er onzekereheid in het bestaan van het kind. Nu moet hij ademhalen, nu moet hij huilen als hij honger heeft, als hij dorst heeft, als hij zich niet prettig voelt. Hij moet zijn eigen maatregelen treffen en hij moet zich zorgen gaan maken.

Als de moeder er niet is, maakt hij zich zorgen. Als hij nat is, huilt hij aan een stuk door maar niemand luistert. Nu wordt hij gespannen, onzeker; hij is altijd bang dat zijn moeder hem misschien verlaat. En de moeder gebruikt dat als dreigement: ‘Luister naar me, anders ga ik weg.’

De maatschappij is blij met zorgen

We worden geboren, groeien op, gaan naar school, worden verliefd, zoeken een baan, gaan trouwen of samenwonen, maken carrière... Onderweg vragen we ons af, ‘is dit het nou’, ‘hou ik nog wel van hem’, ‘moet ik niet eens een andere baan’, ‘is dit nou de bedoeling’, ‘hoe ga ik het redden met dit inkomen’, ‘in wat voor wereld komen onze kinderen en kleinkinderen te leven’, ….

Osho: “De maatschappij is altijd blij als jij je zorgen maakt en niet té levendig leeft, want een extatisch mens kan niet worden uitgebuit. Alleen een bezorgd mens kan worden uitgebuit, alleen een bezorgd mens kan tot slaaf worden gemaakt.”

Dat klinkt heel stellig he? En toch.. als we dat wat dieper laten doordringen.. Kijk alleen maar hoe de regelgeving is ingericht, hoe we moeten voldoen, hoe we denken in problemen en diagnoses en hoe daar behandelplannen en budgetten aan zijn gekoppeld. Hoe er met gemak allerlei maatregelen worden getroffen waar je aan dient te voldoen, en anders hoor je er niet bij.

Osho zegt dan ook: “Als een mens zichzelf genoeg is, levendig, genietend, heeft hij de maatschappij niet nodig. En als hij de maatschappij niet nodig heeft, kan de maatschappij hem geen dingen opleggen. De maatschappij wil dat je bezorgd bent, slecht op je gemak, dan ben je van haar afhankelijk. Dan worden de regering, de staat, de politie allemaal heel belangrijk, want jij bent bezorgd.”

Als we ons vrijer en levendiger voelen, voelen we ons onafhankelijker. Als we extatisch zijn, zoals als we helemaal ‘in Love’ zijn, dan zijn in die vreugde deze dingen niet belangrijk. “Verliefde stellen bijvoorbeeld, denken daar niet aan, die zijn zo in extase dat ze met dit soort zaken helemaal niet bezig zijn.”

Ja, het leven is gevaarlijk, maar dat is de schoonheid ervan - het is onzeker, want onzekerheid is de basis van alle beweging, van levendigheid, van vitaliteit. ‘Hoe doder je bent hoe zekerder. Als je dood in je graf ligt is er geen gevaar. Wat kan je nu nog overkomen? Niets! Als je dood bent kan niemand je iets maken. Als je leeft, als je kwetsbaar bent, kun je beschadigd worden. Maar: dat is de schoonheid van het leven.’

Kijk hoe een bloem bloeit en verwelkt, hoe een boom groeit, haar blad geeft en weer verliest. Als je beweegt kun je vallen, als je geniet kun je geraakt worden, als je springt kun je op onbekende grond uitkomen. Wij mensen houden liever vast aan wat bekend is, proberen het vervolgens ook zodanig te regelen dat we het vast kunnen blijven houden dan dat we het onbekende tegemoet gaan. Overgave aan helemaal zijn met wat er nu is, daar tot in extase van genieten en overgaan in het volgende moment dat zich aandient, is spannend, kan zelfs gevaarlijk voelen of ons worden afgeraden.

Leven van moment tot moment

Wij mensen denken, maken ons zorgen, leven maar al te vaak meer in het verleden en de toekomst dan in het moment. In wat er Nu is. Met wat zich nu aandient en dat moment totaal te leven. Is dat niet de uitdaging van het leven? Is dat niet de Zin van het leven, van het bestaan? Dat we de schoonheid zien en ervaren van alles wat Nu is? Juist dat wat zo dichtbij is. De natuur doet het ons voor.

Een bloem kan ‘s ochtends niet geloven dat ze ‘s avonds verdwenen zal zijn. Maar dat is de schoonheid ervan - ‘s ochtends staat ze in volle glorie, zo schitterend, een koningin, en tegen de avond is ze verdwenen. Osho: “Een bloem van plastic of steen, die blijft. Ze blijft en verwelkt nooit. Maar als iets nooit verwelkt wil dat zeggen dat het nooit heeft gebloeid.”

Al wat echt is moet van moment tot moment bestaan. En dan is er onzekerheid; het kan ieder moment verdwijnen. De bloem die bloeit verwelkt, de zon die is opgekomen gaat weer onder. Alles verandert. Maar als je te bang bent voor onzekerheid, ga je maatregelen treffen. En met al die maatregelen maken we alles dood. Hebben we nu geen probleem? Het leven wordt een sleur.

Het leven, de liefde en zo meer, de basis ervan is onzekerheid. De uitnodiging is van moment tot moment te leven en in waarachtigheid. Als je iets zeker wilt maken, als je de liefde belooft tot in eeuwigheid, leef je in een plastic wereld. Wat we wel kunnen zeggen ‘Op dit moment denk ik dat ik tot in lengte van dagen van je zal houden, maar ik weet niet wat ik een volgend moment zal voelen.’ Dat is de waarheid en oprechtheid van leven en van liefde, ze doet geen beloftes.

Maar wij mensen willen zekerheid, velen willen een belofte om zekerheid te hebben. Osho is duidelijk en kan radicaal helder zijn: “En hoe banger je bent, des te meer beloftes verlang je.”

Liefde is een onbekend verschijnsel, je kunt het niet manipuleren. Plicht is een bijproduct van de maatschappij. Het probleem wordt veroorzaakt door de hang naar zekerheid - “Je wilt van alles zeker zijn en daarom is alles onecht geworden.” Het leven ís onzeker! Laat deze waarheid dieper in je doordringen.

Het leven ís onzeker! Ieder moment kun je het onbekende onder ogen zien. Dat is de onzekerheid: het verleden is afgelopen en de toekomst moet nog ontstaan. De toekomst is onvoorspelbaar, ieder moment sta je op de drempel van het onvoorspelbare. Dat mag je verwelkomen. ieder moment is het onbekende je gast.

De zin van het onbekende

De maatschappij en wij mensen in deze maatschappij en economie willen graag zeker stellen. Zeker in het Westen. We zijn er door geobsedeerd geraakt. Natuurlijk hebben mensen vanwege die obsessie meer rijkdom, meer zekerheden, hogere banksaldo’s vergaard. Alles is verzekerd.

Maar het onbekende kan niet meer naar ons toekomen, of met minder moeite, het onbekende kan minder moeiteloos naar ons toekomen. Alles is bekend geworden, we draaien rond in een vicieuze cirkel van het bekende. We rollen als het ware van het ene bekende verschijnsel in het volgende, van wat we al kennen naar wat we al kennen. En dan vragen we: ‘Waarom heeft het leven geen zin?’

De zin is afkomstig van het onbekende!

Verbreek niet je band met de natuur.

De zin is afkomstig van het onbekende! Van het onvoorspelbare dat plotseling bij je aanklopt - een bloem die plots in bloei staat wat je nooit had verwacht; een vriend die je toevallig ineens op straat tegenkomt terwijl je hem niet verwachtte; een liefde die plostseling opbloeit en je had geen flauw idee dat het ging gebeuren, je had er geen voorstelling van, zelfs niet in je dromen. ‘Dan heeft het leven zin. Dat is het leven een dans. Dan ben je bij iedere stap gelukkig, want die stap is niet plichtmatig, het is een stap in het onbekende. De rivier stroomt naar zee.’

Onzekerheid is de aard van de tao. Schep niet zoveel zekerheden - anders verbreek je de band met de natuur, met de tao.

Denken

Ja maar…. het denken neemt het al snel weer van ons over. Osho: “Dat is het probleem. Je bent gek op denken want denken kan je helpen iets te bereiken: je kunt een groot denker worden of je kunt dankzij je denken een groot leider worden. Heb je ooit gehoord dat iemand een groot leider is geworden door te slapen?”

Mensen die gewoon van hun leven genieten, en dat betekent niet dat ze niet actief zijn en zinnig werk doen, worden veroordeeld of al snel in een hokje weggezet. Osho zegt: “Is het je wel eens opgevallen dat een lui mens de wereld nog nooit schade heeft berokkend? Want een lui mens kan geen Hitler worden, een ‘lui’ mens kan geen Nixon worden, een lui mens kan geen …. of Napoleon worden. Alle oorlogen zijn door actie ontstaan.”

Als je je ambitie laat varen, krijg je een goede verhouding tussen luiheid en actie. Dan verkeert je leven in een ritme. Je wisselt actie en luiheid af en inwendig raak je in balans - overdag ben je actief en ‘s nachts slaap je. Als je je kantoor verlaat, laat het dan achter en neem de dossiers niet mee in je hoofd. Als je niet actief bent, geniet dan van je inactiviteit en als je actief bent, geniet dan van je activiteit - en laat je lichaam naar de tao voegen, níet naar je denken.

TAO - de weg

De kunst is de balans te vinden en te beoefenen tussen rust en actie. Dat is vooral voor ons Westerse mensen, niet altijd zo gemakkelijk. “Want met rusten kun je geen geld verdienen, dat is het probleem. Met rusten kun je geen verkiezingen winnen, met rusten kun je je winkel niet uitbreiden, wat valt er met rusten te bereiken?” zegt Osho terecht.

Het heeft alles te maken met onze prestatie- en competitiegerichte maatschappij en met de op groeidwang ingerichte economie. “Rust kan je ambitie niet bevredigen - voor ambitie is actie nodig. Verlangens vragen om actie; politiek, geld, alles vraagt om actie. Slapen is pure verspilling. En omdat je teveel bezig bent geweest met je verlangens, actie, gaan ze in je hoofd door. Je lichaam wil gaan slapen, maar je denken blijft actief.”

Natuurlijk zijn

De wortels van je bestaan liggen diep in je binnenste. Je bent als een boom: voor de helft steekt de boom boven de aarde uit en voor de helft is hij diep verborgen in de aarde, in de duisternis van de aarde. Daar liggen de wortels. Bloemen bloeien. Je kunt ze zien, maar ze bloeien dankzij hun wortels, die je niet kunt zien. De wortels zijn onzichtbaar, de bloemen zijn zichtbaar.

“Laat je daden jouw bloemen worden, zichtbaar, maar laat je inactie je wortels zijn, het onzichtbare. En bewaar het evenwicht: hoe hoger de boom de lucht in groeit, hoe dieper zijn wortels moeten reiken.”

Als de boom vijftien meter hoog is, gaan de wortels vijftien meter diep. Hetzelfde moet voor ons mensen gelden - wees actief, maar wees ook elke dag inactief. Maak er een ritme van, een harmonie.

Doen

“Je gaat naar de winkel maar je keert nooit terug naar huis - ook al keer je terug, dan komt de winkel in je hoofd mee.”

Wij mensen zijn denkers en doeners. We zijn het ritme kwijt. We doen maar nemen geen of onvoldoende rust. Hoe vaak op een dag gaan we echt naar binnen in onszelf, gaan we naar de diepere lagen in ons, naar de stilte en de wortels van ons bestaan?

In het boek ‘Als de schoen past’ schrijft Osho:
“Doen… je bent teveel in beweging, je bent het evenwicht kwijt. Wees actief, maar vergeet niet dat inactiviteit net zo nodig is als activiteit. Activiteit betekent dat je de wereld ingaat en inactiviteit betekent dat je bij jezelf naar binnen gaat. Het is een ritme. Net als met het ritme van andere dingen. Overdag ben je wakker, ‘s nachts slaap je. Er is een ritme nodig. Een ritme tussen uitersten is de meest geheime sleutel van het leven.”

Je kent vast het effect van lekker diep geslapen hebben. Wellicht zou je willen dat dat vaker gebeurt. Als je heerlijk diep geslapen hebt en ervan genoten hebt, je volkomen in je slaap ontspannen hebt, jezelf helemaal vergeten bent, dan sta je ‘s ochtends als herboren op: fris en vol energie om weer in actie te komen. En als je de hele dag met enorm veel energie in actie bent geweest niet half-half, maar echt actief, dan kun je weer beter slapen.

“Uitersten verrijken het leven. Maar door de logica, het logische denken is het hele Westen uit balans geraakt.” We zijn meer doeners en denkers geworden en de fysieke activiteit neemt steeds meer af. Machines en digitalisering nemen het meer en meer van ons over.

Zoals vissen in het water geboren worden, zo wordt de mens in de tao geboren.

Tswang Tse zegt ‘Zoals vissen in het water geboren worden, zo wordt de mens in de tao geboren. Het water zorgt voor de vissen, de tao zorgt voor jou. Je bent een vis in de tao, in de natuur - je kunt het God noemen. De mens wordt in de tao geboren en daarom voelen we hem niet. De vissen voelen het water niet, ze kennen het te goed want ze zijn erin geboren. Ze hebben er zo intens mee geleefd dat ze zich er niet los van kunnen zien.’

Vissen weten niet wat water is. Ze zwemmen erin, ze leven erin, ze sterven erin, ze ontstaan erin en verdwijnen er weer in, maar ze weten niet wat water is.

Het visje met zorgen

Er gaat een verhaal dat een jong visje zich eens grote zorgen maakte, want ze had zoveel over de oceaan gehoord en ze wilde nu wel eens weten wat de oceaan eigenlijk was. Ze zwom van de ene wijze vis naar de volgende wijze vis. Ze was op zoek naar een meester, een goeroe.

Die waren er genoeg - vissen hebben hun eigen meesters en goeroes. Ze zeiden van alles, want als je naar een een goeroe gaat heeft hij altijd iets te zeggen, ook al weet hij het niet, alleen maar om zijn status te redden. Ze zeiden van alles over de oceaan, maar het visje was niet tevreden want ze wilde hem proeven.

De ene goeroe zei: ‘Hij is heel ver weg en moeilijk te bereiken. Het komt zelden voor dat iemand de oceaan bereikt. Doe geen domme dingen. Je moet er miljoenen levens op voorbereiden. Het is geen peulenschil, het is een enorme taak. Eerst moet je je louteren en deze asana’s doen - de eerste stap van het achtvoudige pad van Patanjali.’

Een ander was boedhist. Hij zei: ‘Dat helpt niets. Bewandel de weg van Boedha, de acht leefregels van Boedha zullen je helpen - eerst moet je volkomen zuiver worden, er mag geen enkele onzuiverheid achterblijven. Dan pas zal het je gegeven zijn de oceaan te zien.’

Toen zei een derde: ‘In de Kalyuga, het huidige tijdperk, helpt alleen het zingen van de naam Ram. Zing Ram, Ram, Ram - alleen door zijn genade kan men er komen. ‘

En de vissen zwommen al die tijd in de oceaan. Ze zocht en zocht, raadpleegde vele boeken, raadpleegde vele doctrines, theoretici, geleerden, bezocht vele ashrams, maar omdat ze er niets mee bereikte raakte ze meer en meer gefrustreerd. Waar was de oceaan? Het werd een obsessie.

Toen ontmoette ze op een dag een vis, een hele gewone vis - hij moet iemand als Tswang Tse zijn geweest, heel gewoon. Niemand vermoedde dat deze vis een goeroe zou kunnen zijn, want hij leidde een gewoon visseleven. Deze vis zei: ‘Je bent gek, doe niet zo dom. Je bent al in de oceaan. Wat je om je heen ziet is de oceaan. Hij is niet heel ver weg, hij is vlakbij en daarom zie je hem niet. Want om iets te kunnen zien moet je van een afstand kijken; voor het juiste perspectief is ruimte nodig. Hij is zo dichtbij dat je hem niet kunt zien. Hij is om je heen en binnen in je, je bent niets dan een golf in de oceaan - je maakt er deel van uit, je bent een concentraat van zijn energie.’

Maar de zoeker geloofde hem niet. De zoeker zei: ‘Je lijkt wel gek. Ik ben bij zoveel meesters geweest die allemaal zeggen dat hij heel ver weg is. Eerst moet je je louteren, yoga-asana’s doen, discipline, karakter en moraal aankweken, een religieus leven leiden, allerlei rituelen doormaken - en dan na miljoenen levens gebeurt het. En áls iemand de oceanen bereikt, dan is nog dankzij de genade van God.’

De oceaan is overal om je heen

Ik moet er om glimlachen, om het zoekende visje. Want wie kent het niet. We zoeken vaak de wijsheid en heiligheid buiten onszelf. Jezelf zijn is één van de, zo niet misschien het moeilijkste dat er is op deze wereld. Ons denken is het enige dat in de weg zit. Wanneer wij dat uit kunnen schakelen kunnen we zien, voelen en horen waar we zijn. En kunnen we de volmaaktheid ervaren van wat er is en wie wij zijn. Ons denken waarschuwt ons, vertelt ons dat het moeilijk is, dat er gevaar was en weer kan zijn. Ons denken houdt ons ver weg van wie we zijn.

Neem zo af en toe eens afstand van de wereld, kruip in jezelf, mediteer. Ga naar buiten, zie de vogels vliegen. Ga naar buiten en aanschouw de sterrenhemel. Wees één geheel! Wanneer je bent, maakt het niet meer uit waar je bent en met wie. Je bent gewoon, en je weet dat jij een uniek noodzakelijk onderdeel bent van het geheel.

De oceaan is overal om je heen. Je zit erin, je kunt nergens anders zijn.

Hoe kun je leven als God niet in je ademt? Wie ademt er in jou? Wie stroomt er in je bloed?

Wie verteert je voedsel? Wie droomt er verre dromen in jou? Wie laat poëzie en liefde ontstaan?

Wie klopt er in je hart met de hartslag van het onbekende? Wie is de muziek in je leven? Hoe kan God ver weg zijn? Als God ver weg is, hoe kan jij dan hier zijn? Hoe kun je bestaan?

Het is niet mogelijk, want God is leven en jij bent een kristallisatie van het leven zelf.

“Je bent zelf een god - misschien in het klein, maar jullie zijn goden.”

Je bent al Heel

We zijn al heel. Er is geen ander alternatief. Osho, wederom in zijn stellige maar heerlijke helderheid: “Het kan miljoenen levens duren voordat je dit beseft, maar dat komt niet doordat de afstand zo enorm is, maar doordat je je als een dwaas hebt gedragen; het komt niet doordat je onzuiver bent maar doordat je onwetend bent.”

Laten we ons herinneren wie we zijn. Onszelf en elkaar helpen bewust te worden.

“De enige discipline die nodig is, is bewustzijn - je bewust worden van wat vlakbij is, je bewust worden van wat je huid al aanraakt, van wat er in je hart klopt, van wat er door je bloedbaan stroomt - je bewust worden van wat vlakbij is. En om iets dat zo dichtbij is te bereiken moet je in het moment leven, want als je in de toekomst leeft heb je afstand geschapen. Dan ben je op een verre reis en God is hier, je bent hem al voorbijgeschoten.”

Behoeften en Verlangens

Ja maar…., ik moet…, ik wil…. Osho legt het verschil uit. Behoeften, ja; verlangens nee. “Als een vis een politicus wordt: nee. Maar ze zijn niet zo dom dat ze politici worden. Vissen zijn niet zo dom als mensen. Ze leven gewoon, ze genieten, ze eten, drinken en zijn vrolijk. Ze dansen. Ze zijn zo dankbaar voor het kleinste vijvertje dat ze wordt gegeven. Ze genieten ervan. Ze lijken geen doel te hebben, geen ambitie, aan hun behoeften is voldaan. Als ze moe zijn, gaan ze in de schaduw van hun vijvers en poelen. Dan rusten ze uit. Als ze weer energie krijgen trekken ze er weer op uit, ze dansen en drijven en zwemmen. Hun leven is een ritmische beweging tussen rust en actie.”

Doen en daden. “Laat je daden jouw bloemen worden, zichtbaar maar laat je inactie je wortels zijn, het onzichtbare. Als je inactief bent ga je op in de oceaan, de vis wordt de oceaan. Waar ben je in een diepe slaap? Je neemt geen ruimte in, je bent één geworden met het bestaan. Hetzelfde gebeurt in diepe meditatie.”

“Wees actief als je dat wilt, maar onthoud dat je activiteit zich moet voegen naar je lichamelijke behoefte en niet naar je mentale verlangens. Wees actief als de energie stroomt en je merkt dat je je energie moet gebruiken - want energie heeft actie nodig, energie geniet van actie. Al je niets te doen hebt, kun je altijd nog dansen. En bedenk dat energie actie nodig heeft. Als je je energie onderdrukt word je agressief, onderdruk je energie niet. Dat is één van de meest diepgewortelde problemen van de moderne mens. De primitieve mens had veel energie nodig voor zijn dagelijkse leven. Nu wordt veel door machines gedaan, de technologie heeft veel werk uit handen genomen.”

Woede kunnen we zien als onderdrukte energie. We kunnen snel agressief worden, gaan vechten, boos worden. Zonder echte reden of aanleiding, opeens stuiven we op. Een echt excuus is er niet. Osho: “De ware reden is niet dat het aan de situatie lag, de ware reden is dat je teveel energie hebt, je benzine stroomt over en die is ontvlambaar, die kan ieder moment geactiveerd worden. Daarom voel je na een woede uitbarsting een ontlading, meer ontspanning. Je voelt een zeker welbevinden over je komen.”

Zelfs als we naar kantoor of naar de winkel of ergens anders heen gaan, doen we het met ons hoofd, niet fysiek. Mentaal werk is niet voldoende.

De mens heeft veel activiteit nodig om zich te kunnen ontspannen. Volg je lichamelijke behoeften. Forceer je lichaam niet, leg het niets op. voel je lichaam en kijk wat het nodig heeft. Als het actie nodig heeft, ga dan joggen, zemmen, fietsen, een lange wandeling maken, ga dansen. Mediteer en wees actief - laat je energie stromen.

“Door actie versmelt je met het bestaan.”

En als de energie op is en je ontspant, wees dan stil. Vind een koele plek in de vijver en ontspan je daar. Actie kan je tot de de tao leiden; inactie kan je eveneens tot de tao leiden.

Het zorgt voor zichzelf

Maak je geen zorgen over de toekomst. ‘Leef dit moment zo totaal dat het volgende moment er goudgetint uit tevoorschijn komt. Het zorgt voor zichzelf. Dat is precies wat Jezus zegt - denk niet aan morgen, morgen zorgt voor zichzelf. Je hoeft je er geen zorgen over te maken.’

“Het leven is onzeker en als je in onzekerheid kunt leven, is dat de enige zekerheid die mogelijk is. Iemand die in onzekerheid kan leven, is gelukkig, want hij is de enige die zeker is, zeker in de armen van het leven zelf.”

Zijn zekerheid is niet door mensen gemaakt: zijn zekerheid is die van de tao, van de ultieme natuur zelf. Het leven zorgt voor je - waarom ben je zo bezord dat je voor jezelf moet zorgen? Waarom verbreek je de band met het leven? Waarom trek je de wortels uit het leven terug?

Het leven voedt je, het leven ademt in je, het leven leeft in je.

Het leven zorgt voor me

Het is geen vaarwel aan het leven, het is een vaarwel aan de bezorgdheid van het ego. Je doet geen afstand van het leven, je doet afstand van de zorgen, de bezorgdheid, het je te zeer vereenzelvigen, het teveel tegen de rivier aanduwen - dat zeg je vaarwel.

“De rivier stroomt zelf al, je hoeft haar niet te duwen. De rivier heeft je tot dit moment gebracht, naar deze oever, en de rivier zal je naar vele andere oevers brengen.”

De vogels maken zich geen zorgen, de bomen maken zich geen zorgen. En de mens is het meest bewuste wezen, waarom zou hij zich zorgen maken? Als de tao voor de rotsen zorgt, als de tao voor de rivieren zorgt, als de tao voor de bomen zorgt, waarom trek je dan in twijfel dat het leven voor jou zal zorgen?

Je bent op dit moment de mooiste bloem van het leven!

Leven - de Zin; Loslaten en Controle

Wil jij je op een speelse en prettige manier bewust van wat je weerhoudt meer te vertrouwen? Van je eigen patronen van controle en loslaten? Velen van ons hebben zich ergens in hun leven staande moeten houden en hebben zich daarvoor bewust of onbewust moeten aanpassen aan lastige omstandigheden. Dit ‘controle houden’ was misschien ooit nuttig, maar als het een patroon wordt, leidt het tot verstarring, ‘in je hoofd gaan’, spanning en vaak zelfs fysieke klachten.

Met Rebalancing krijg je meer toegang tot je gevoelsleven, waarbij pijnlijke maar ook juist vreugdevolle kanten kunnen worden geopend.  Je zult je meer bewust worden van hoe het bij jou werkt om vast te houden, te ontspannen, het leven laten stromen en om je vrijer te voelen.

Je bent meer dan welkom om meer te komen ervaren van jou, van wie je écht bent en over de Zin van jouw aanwezigheid in dit leven. Ook kan ik je op weg helpen in de vorm van Actieve Meditaties. Neem je contact met me op voor een afspraak of om te sparren of en hoe ik je kan helpen? Hier vind je mijn contactgegevens.